17 Şubat 2013 Pazar

Karanlık İnsanları - Mesth


Sehir bosaliyor yavas yavas kuslar yuvasina arilar kovanina
Insanlar sicak yatagina bense gecenin en güzel saatlarinde disarida
Sokaklar evim kaldirim ve kuytular yatagim sarap siseleri asim olmus benim
Aslinda böyle degildim eskiden aci da olsa asim
Basimi koyacak yastigim vardi (Kimsesizler Yurdu)
Bazen lanet etmek istiyorum bu sehre avazim çiktigi kadar haykirmak
Ama ne fayda insanlar umursamaz insanlar düsüncesiz insanlar yüreksiz
Hayallerin ortasinda umutsuzca polyannacilik oynamaktayiz biz
Günde göremediginiz onlarca insan gördüm karanlikta
Issiz ve soguk sokaklarda bir atesin etrafina toplanmis kadin erkek çocuk
Onlarin da bir adi vardi (Karanlik Insanlari..)
Simdilerde kulaklarimi bogar oldu haykirislari
Yüregimi acitirken karamsar bakislari solgun yanaklarda iz birakti gözyasi
Umut yollarini gözleyerek geçti kislari + yazlari 4 mevsim birbirine kardi
Yasamak çizginin hangi tarafiydi cevap bulunamadi
Dolgun gözler ise nedense bu gün yine kalbi yadirgadi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder